Πίσω στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα

Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για μη-επαγγελματίες φροντιστές ατόμων με άνοια

0% ολοκληρωμένο
0/0 Βήματα
  1. Ενότητα 1: Τύπος Άνοιας και διαφορετικές προσεγγίσεις για μη-επαγγελματίες φροντιστές
    4 Θέματα
  2. Ενότητα 2: Φροντιστές ατόμων με Άνοια
    7 Θέματα
  3. Ενότητα 3: Θεραπεία Γνωστικής Διέγερσης (CST) για άτομα με άνοια
    9 Θέματα
  4. Ενότητα 4: Περιβάλλοντα Φιλικά προς τα άτομα με Άνοια
    4 Θέματα
Πρόοδος ενότητας
0% ολοκληρωμένο

Συχνά κάποιοι μιλούν για «προκλητική συμπεριφορά στην άνοια». Αυτό μπορεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το άτομο αντιδρά μόνο εξαιτίας της άνοιας – ότι είναι χαρακτηριστικό του ατόμου. Τα άτομα αντιδρούν σε σχέση με τις ικανότητες που διαθέτουν, τις συνθήκες στις οποίες υποβάλλονται, και στον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι τους γνωρίζουν.

Από τη πλευρά της αντίληψης του ατόμου με άνοια, η αντίδραση είναι λογική. Όλοι οι άνθρωποι αντιδρούν ακατάλληλα, εάν μονίμως έρχονται αντιμέτωποι με απαιτήσεις, που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν. Μπορεί κανείς να δει την προκλητική συμπεριφορά, ως ένα σύμπτωμα αδυναμίας. Πρέπει να βλέπει κανείς, πίσω από την αιτία της συμπεριφοράς.

Οι ικανότητες που έχει το άτομο, φαίνεται να έχουν σχέση με τον τύπο της άνοιας του ατόμου, καθώς επίσης και με την ιστορία του, και την τρέχουσα κατάσταση, στην οποία βρίσκεται η ζωή του. Παρόλα αυτά, μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά που εσείς, ως συγγενείς, μπορείτε να λάβετε υπόψη σας. Τα άτομα με άνοια έχουν μια εξελικτική ασθένεια του εγκεφάλου, και συνήθως αυτό σημαίνει ότι, τίποτα δεν είναι αυταπόδεικτο, και όλα απαιτούν περισσότερη ενέργεια από ότι πριν από την ασθένεια, και μερικοί/-ές χρειάζονται περισσότερο ύπνο. Η νοητική ικανότητα μειώνεται σε ποικίλους βαθμούς. Αυτό, μιλώντας μεταφορικά, σημαίνει ότι ο/η συγγενής οδηγεί μια Ferrari, μιλώντας νοητικά, και το άτομο με άνοια σέρνει ένα κάρο με άλογα. Άρα, πρέπει να ελαττώσετε το ρυθμό, και στην ομιλία και στη δράση, έτσι ώστε το άτομο να μην νοιώσει ότι «περνάτε από πάνω του/της».

Πολλά άτομα με άνοια θυμούνται ισχνά και εάν δεν μπορούν να αναγνωρίσουν το φροντιστή ή το τρόπο με τον οποίο εκτελείται η φροντίδα, δεν αποτελεί έκπληξη, το ότι το άτομο δεν θα δεχθεί να ντυθεί ή να πλυθεί. Εάν η σχέση δεν είναι καλή, το άτομο με άνοια θα το αντιληφθεί ως παραβίαση του προσωπικού του/της χώρου και θα αντιδράσει αντίστοιχα με αυτό.

Τα άτομα με άνοια συνεχώς βιώνουν απώλεια στις ζωές τους, όπως η απώλεια λειτουργικότητας, η απώλεια των νοητικών δεξιοτήτων, των δεξιοτήτων επεξεργασίας, των επικοινωνιακών δεξιοτήτων και μια μαζική απώλεια ρόλων, καθώς δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στους ρόλους που είχαν προηγουμένως. Όλες αυτές οι απώλειες, μπορούν να δημιουργήσουν στο άτομο μια τρομακτική αίσθηση αδυναμίας, και το άτομο θα αντιδράσει ανάλογα. Η αδυναμία είναι ένα συγκλονιστικό συναίσθημα για κάποιον/-α, και μια καλή συμβουλή για τους συγγενείς, είναι να μην διαφωνούν με το άτομο που έχει άνοια. Το πιο πιθανόν είναι το άτομο να μην θυμάται ποια ήταν η αιτία της σύγκρουσης, αλλά το αίσθημα του ότι τους φέρθηκε κάποιος άσχημα, παραμένει στο σώμα. Για τα άτομα με άνοια, τα αισθήματα μπορούν να παραμείνουν στο σώμα για αρκετό καιρό, χωρίς να είναι ικανά να εξηγήσουν ακριβώς «γιατί».

Καλές συμβουλές γενικά για την φροντίδα ατόμων με άνοια:

  • Αν οι απαιτήσεις είναι πολύ υψηλές μειώστε τες
  • Ελαττώστε το ρυθμό και στην ομιλία και στη δράση

Στοχασμός για την συνεργασία με το άτομο που πάσχει από άνοια

Σύμφωνα με την προσωποκεντρική φροντίδα θα πρέπει πάντα να βλέπεις το πρόβλημα από την οπτική γωνία του ατόμου με άνοια

Στοχαστικές Ερωτήσεις:

  1. Ποιο είναι το πρόβλημα ή είναι πρόβλημα;
    • Ποιος επηρεάζεται από το πρόβλημα;
    • Πότε προκύπτει το πρόβλημα;
    • Ποιο είναι το αποτέλεσμα του προβλήματος;
  1. Απέκλεισε οποιαδήποτε σωματική αιτία για την συμπεριφορά
    • Έχει το άτομο κυστίτιδα ή άλλες λοιμώξεις;
    • Είναι το άτομο αφυδατωμένο;
    • Είναι το άτομο δυσκοίλιο;
    • Πονάει το άτομο;
    • Ή άλλες παθήσεις;
  1. Ικανοποιούνται οι βασικές ψυχοκοινωνικές ανάγκες του ατόμου;
    • Παρηγοριά – Αισθάνεται το άτομο εμπιστοσύνη στους άλλους;
    • Σύνδεση – Αισθάνεται το άτομο ασφαλές και ενταγμένο;
    • Συμπερίληψη – Εμπλέκεται το άτομο στις ζωές των άλλων με θετικό τρόπο;
    • Απασχόληση – Εμπλέκεται το άτομο στη διαδικασία της καθημερινότητας ή βαριέται;
    • Ταυτότητα – το άτομο να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα. Γνωρίζει το προσωπικό την ιστορία του/της;
  1. Αντιλαμβανόμαστε και σεβόμαστε τις προδιαθέσεις του ατόμου;
    • Μπορεί το άτομο να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις που έχει να αντιμετωπίσει;
    • Οι αισθήσεις του ατόμου διεγείρονται ικανοποιητικά ή υπερ-διεγείρονται;